Witamina C

Łatwo rozpuszczalny w wodzie, szybko niszczony pod wpływem światła, podwyższonej temperatury, utleniania, środowiska alkalicznego, przy zetknięciu ze śladami miedzi lub żelaza, pod wpływem działania askorbinaz. Przy podaniu gromadzi się głównie w tkance gruczołowej, a zawartość w leukocytach odzwierciedla zapasy tkankowe. Aktywną formą witaminy jest kwas dehydroaskorbowy. Zasadniczą funkcją witaminy C jest udział w tworzeniu substancji międzykomórkowej tkanki podporowej pochodzenia mezenchymalnego. Obejmuje ona kolagen tkanki włóknistej, substancję macierzystą chrząstki, kości i zębów oraz substancję międzykomórkową śródbłonka naczyń. Biologiczna rola polega na właściwości tworzenia odwracalnego układu oksydoredukcyjnego przenoszącego wodór. Odgrywa dużą rolę w procesach detoksykacji leków i różnych związków egzo- i endogennych w ustroju. Kwas askorbowy jest również niezbędny do przemiany kwasu foliowego w folinowy, odgrywa rolę w przyswajaniu żelaza i tworzeniu hemoglobiny, aktywuje działanie niektórych enzymów, jest niezbędny do wytwarzania melanin z aminokwasów aromatycznych, do fosforylacji glukozy, ma właściwości bakteriostatyczne, a nawet bakteriobójcze. Zapobieganie i leczenie stanów niedoboru: wszystkim niemowlętom sztucznie karmionym podaje się 50 mg witaminy C dziennie. Gnilec wymaga leczenia dużymi dawkami witaminy C: 500?1000 mg dziennie. Doustne podawanie jest bardziej wskazane od wstrzyknięć, ponieważ po podaniu pozajelitowym zwiększa się wydalanie z moczem.

Witamina C

Inne wpisy tematyczne:

About the author /

Related Articles

Nasza sonda:

Losowe artykuły:

Archiwa

Polecamy:

Kategorie

Archiwa

Ostatnie wpisy