Neurogra, Lumosity, Brainmax, cph4 wikipedia

Podczas gdy poronienie samoistne dla wielu rodziców jest traumatycznym przeżyciem, lekarze traktują to raczej jako smutną rutynę. Gdyż poronienie samoistne, zwłaszcza w pierwszych dwunastu tygodniach ciąży nie jest niczym nadzwyczajnym. Wiele kobiet w tym momencie nie ma jeszcze świadomości bycia w ciąży i myli towarzyszące dolegliwości na przykład z miesiączką.

Do tego momentu mówi się o tak zwanym wczesnym poronieniu. Poronienie samoistne po 12 tygodniu ciąży określane jest jako późne. Przy późnym poronieniu najczęściej w grę wchodzą inne przyczyny niż przy wczesnym. Zasadniczo jednak bardzo trudno jest znaleźć jednoznaczną przyczynę. Często pozostaje ona niewyjaśniona. W naszym artykule na temat przyczyn poronienia dowiesz się więcej na temat częstotliwości i możliwych przyczyn.

Taka diagnoza jest na pewno trudna do przyjęcia. Wiele dotkniętych tym problemem kobiet życzyłoby sobie więcej zrozumienia i empatii ze strony lekarzy. Często bowiem medycy przekazują taką wiadomość w sposób trzeźwy i racjonalny. Przyczynia się do tego rutyna i punkt widzenia. Poniżej znajdziesz informację o tym, jak lekarze odróżniają poszczególne formy poronienia i kiedy istnieje możliwość zapobiegania temu smutnemu wydarzeniu.

• Poronienie grożące objawia się przede wszystkim jako krwawienie. Nie musi to koniecznie prowadzić do zakończenia ciąży, gdyż zwłaszcza w tej pierwszej fazie ciąży mogą mieć miejsce tego typu plamienia, które często nie są niebezpieczne. Jeśli funkcje życiowe dziecka są wyczuwalne i/lub dysponujesz odpowiednim poziomem konkretnych hormonów to tego typu poronienia można uniknąć. Leczenie musi być w tym wypadku zaplanowane indywidualnie dla każdej kobiety. Jakie elementy taka terapia może zawierać dowiesz się z naszego artykułu na temat oznak poronienia.
• Poronienie rozpoczynające się: na tę formę poronienia niestety nie da się już nic zaradzić. Objawia się silnym krwawieniem i rozwarciem szyjki macicy. W dalszym przebiegu może przejść w dwie inne formy poronienia.
• Poronienie niekompletne: poronienie rozpoczynające się może przejść w poronienie niekompletne. W tym wypadku w macicy pozostają resztki trofoblastu. Z reguły konieczna jest interwencja lekarska, aby zapobiec rozwinięciu się infekcji. Więcej na ten temat przeczytasz w naszym artykule dotyczącym łyżeczkowania po poronieniu.
• Poronienie całkowite: to inna forma, w którą przejść może poronienie rozpoczynające się. W tym wypadku dochodzi do pełnego wydalenia trofoblastu z wnętrza macicy. Całkowite poronienie samoistne ma miejsce dość często we wczesnym etapie ciąży i przebiega nierzadko niezauważone.
• Poronienie zatrzymane: ten rodzaj poronienia przebiega najczęściej w sposób utajony, gdyż nie towarzyszą mu charakterystyczne symptomy, takie jak krwawienia czy bóle. Płód nie daje jednak oznak życia, co często zostaje stwierdzone podczas badania u ginekologa. Po takim wydarzeniu konieczny jest zabieg operacyjny.
• Poronienie gorączkowe: ten rodzaj poronienia występuje w różnych formach. Najcięższa jego odmiana, przy której na przykład Twoja krew obciążona zostanie bakteriami bądź wystąpią stany zapalne w okolicy miednicy może stanowić także dla Ciebie zagrożenie życia.
• Poronienie nawracające: o poronieniu nawykowym mówi się, gdy masz już za sobą dwie lub więcej tego typu sytuacji. Informacje o tym, jakie są tego przyczyny i co zrobić, aby przezwyciężyć problem, przeczytasz w naszym artykule dotyczącym wielokrotnych poronień.

Poronienie należy do bardzo trudnych i bolesnych doświadczeń, z którymi trzeba sobie poradzić. Dlaczego tak ważny jest powrót do równowagi wewnętrznej po poronieniu dowiesz się z naszego artykułu „Smutek po poronieniu”. Samoistne poronienie to proces, którego nie zawsze jest się w stanie zatrzymać. Uświadom sobie, że nie jesteś winna i spróbuj spojrzeć z nadzieją w przyszłość. Bowiem nie ma żadnych przeciwwskazań do ponownego zajścia w ciążę po poronieniu. Zajrzyj do naszego artykułu na ten temat i dowiedz się, jak przygotować ciało na kolejną ciążę.