Znieczulenie miejscowe

W czasie każdego znieczulenia miejscowego konieczne jest stałe monitorowanie ciśnienia tętniczego matki, ponieważ jego spadek może odbić się niekorzystnie na krążeniu łożyskowym, a w konsekwencji na stanie płodu. Należy również pamiętać, że środki znieczulające miejscowo przechodzą łatwo przez barierę łożyskową zgodnie z gradientem stężeń. Według Finstera i Pedersen w 2 minuty po podaniu 10 ml/kg masy ciała lidokainy ciężarnym świnkom morskim stwierdzono u płodów duże stężenie leku w wątrobie, natomiast mniejsze niż u matki stężenie jego we krwi. Na uwagę zasługuje również fakt, że stężenie lidokainy w łożysku jest bardzo duże. Jednak zdolność przechodzenia tego związku przez łożysko w obydwu kierunkach umożliwia jego metabolizm i wydalanie przez organizm matki, co chroni płód przed jego kumulacją w tkankach. Natomiast po przecięciu pępowiny duże stężenia lidokainy pozostają przez dłuższy czas w tkankach noworodka, ze względu na niewielką zdolność do metabolizowania i wydalania leku. Może to1 powodować objawy toksyczne, szczególnie ze strony oun (przemijająca wiotkość z osłabieniem odruchów fizjologicznych oraz drgawki). Z innych objawów ubocznych należy wymienić bradykardię, która może prowadzić do ciężkiej kwasicy, a nawet do zamartwicy noworodka.

About the author /


Related Articles

Archiwa

Latest

+

Random

+