Nauczyciel wychowawcą dzieci i doradcą rodziców

Jednolitość oddziaływania na dziecko różnorodnych wpływów otoczenia, w którym ono rośnie i rozwija się, jest jednym z ważniejszych warunków pomyślnego wychowania. Istnieje konieczność ujednolicania wpływów, jakim podlega człowiek już od pierwszych dni swojego życia.

Wychowanie usiłuje strzec dziecko zarówno przed wpływami niepożądanymi, które mogą spowodować wytworzenie się złych nawyków, jak i przed wpływami chaotycznymi, niezorganizowanymi lub sprzecznymi, które uniemożliwiają w ogóle powstawanie jakichkolwiek trwałych nawyków, przyzwyczajeń, postaw i przekonań.

Właściwe warunki rozwoju można zapewnić dzieciom tylko wtedy, gdy wszyscy wychowawcy uzgodnią ze sobą cele wychowania, treści przekazywane dzieciom i metody oddziaływania na nie. Realizacja tych ważnych dla prawidłowego rozwoju dziecka postulatów pedagogicznych okazuje się w praktyce bardzo trudna. Jedna z przyczyn tych trudności tkwi w tym, ze szkoła i rodzina, o których współdziałanie chodzi przede wszystkim, niezmiernie różnią się pod względem sposobów przekazywania dzieciom wiedzy, a także pod względem sposobów oddziaływania wychowawczego.

Pełna świadomość wychowawczą, jako instytucja organizująca nauczanie i wychowanie, ma szkoła. Rozumie ona nie tylko własna rolę w rozwoju dziecka, ale i znaczenie wpływów, jakie wywierają i mogą wywierać inne środowiska. Jeśli szkole zależy nie tylko na procesie dydaktycznym, ale stawia ona sobie także za cel – kształtowanie charakterów swoich uczniów, a powinna to robić, to usiłuje czuwać nad całym życiem dziecka i być mu pomocą nie tylko w szkolnych, ale i w codziennych życiowych sytuacjach. Dlatego każda dobra szkoła stara się promieniować na szersze otoczenie, a przede wszystkim dąży do zbliżenia się do domu rodzinnego dziecka i pozyskania dla szkoły wszystkich rodziców swoich uczniów, tak aby w rodzinach wytworzyło się wspólne ze szkołą poczucie odpowiedzialności za wyniki nauczania i wychowania dziecka. Do nauczyciela, jako kierującego procesem nauczania i wychowania dziecka. Do nauczyciela, jako kierującego procesem nauczania i wychowania dziecka, należy inicjatywa współpracy szkoły z rodzicami, a także otoczenie opieką pedagogiczną wychowania dziecka w rodzinie.

Na podstawie: pod red B. Suchodolski, Zarys pedagogiki