Stosunki z rówieśnikami w okresie dorastania

Czuwanie nad wzajemnymi stosunkami między chłopcami i dziewczynkami w okresie ich dorastania i wczesnej młodości jest konieczne. Stosunki te mają swoje naturalne etapy i ulegają przeobrażeniom.

Już w pierwszej fazie dorastania występuje wyraźne zainteresowanie dla płci odmiennej, ale wyraża się ono nie tyle w szczerym okazywaniu tego zainteresowania, co w jego ukrywaniu, w rzeczywistej lub pozornej niechęci, a nawet w agresji, we wzajemnym dokuczaniu sobie chłopców i dziewcząt. Wychowawcy klas rozładowują te „napięcia” we wzajemnych stosunkach organizując wspólne zabawy sportowe, dając różne konkretne zadania do wspólnego wykonania w małych zespołach itp.

W drugiej fazie dorastania charakterystyczne jest to, że dziewczynka przyjmuje na siebie rolę kobiety, a chłopiec rolę mężczyzny. Objawia się to przede wszystkim wzmożonym zainteresowaniem swoim zewnętrznym wyglądem: ubiorem, uczesaniem, stylem ruchów i sposobem bycia. Dziewczęta starają się dodać sobie piękna i wdzięku. Chłopcy prześcigają się w sile, zręczności, dowcipie lub starają się imponować umiejętnościami w jakiejś określonej dziedzinie.

W tym okresie uczucia szybko przemijają, powstają bowiem nie z dążenia do założenia rodziny, ale pod wpływem z jednej strony biologicznego dojrzewania i potrzeby doznawania przeżyć i wzruszeń, a z drugiej strony widowisk i lektury, w której przecież problem sympatii i miłości jest zawsze żywy i atrakcyjnie przedstawiony. Nie bez znaczenia może też tu być pragnienie naśladowania dorosłych.

Bardziej charakterystycznym pragnieniem młodzieży w tym okresie jest dążenie do zawierania głębszych i „prawdziwszych” przyjaźni, niż to miało miejsce w młodszym wieku szkolnym. Przyjaciołom stawia się wymagania większe niż w poprzednim okresie i uczucie przyjaźni staje się wyraźnie trwalsze. Dorastająca młodzież zaczyna dobierać się na zasadach wspólnych zainteresowań, przeżyć, uczuć, myśli i upodobań. Większe też staje się poczucie odpowiedzialności za przyjaciela, za grupę.

Na podstawie: pod red B. Suchodolski, Zarys pedagogiki