In vitro bardziej skuteczne dzięki AMH – nowoczesnej ocenie rezerwy jajnikowej

AMH (ang. Anti-Müllerian Hormone) to hormon, który u kobiet produkowany jest w pęcherzykach w jajniku przez komórki, które otaczają jajeczka gotowe do wzrostu. Im wyższy poziom AMH, tym większe szanse na zapłodnienie i szczęśliwy poród. Badanie zaleca się wykonać w przypadku wspomaganego zapłodnienia – in vitro.

AMH – wskaźnik płodności

Każda kobieta ma określoną liczbę komórek jajowych – tzw. rezerwę jajnikową. Przeciętnie jest to 400 tysięcy komórek. Z wiekiem kobieta bezpowrotnie traci komórki jajowe. Jedyną szansą na zostanie mamą jest wówczas oddanie komórek jajowych przez dawczynię. AMH umożliwia ocenę rezerwy jajnikowej – ilość i jakość komórek jajowych. Dzięki badaniu możliwe jest określenie, ile kobieta ma czasu na zajście w ciążę. Jeśli z jakichś względów, pomimo niskiej rezerwy jajnikowej, kobieta nie chce jeszcze decydować się na dziecko, może zamrozić komórki jajowe. Pary, które bezskutecznie starają się o potomstwo, powinny zacząć terapię leczenia niepłodności od badania poziomu AMH. Stężenie hormonu pozwala przewidzieć, jakie są szanse zarówno zajścia w ciążę, jak i urodzenia zdrowego dziecka. Lekarz może dobrać najlepszą dla pary metodę in vitro oraz zwiększyć szanse na zapłodnienie przez lepsze dostosowanie stymulacji hormonalnej kobiety w tygodniu poprzedzającym wyodrębnienie jajeczek.

Przebieg badania

Badanie AMH polega na pobraniu krwi w dowolny dzień cyklu miesiączkowego. Na jego poziom nie wpływa ani terapia hormonalna, ani antykoncepcja. Pobranie krwi odbywa się w gabinecie zabiegowym. Po znalezieniu widocznej żyły osoba pobierająca krew dokonuje ukłucia cienką igłą. Krew jest pobierana do zwykłej lub próżniowej strzykawki, a następnie przesyłana do laboratorium. Na wynik czeka się około dwa tygodnie. Prawidłowy wynik to 1,0-3,0 ng/ml. Niskie stężenie hormonu AMH (nieprzekraczające 1,0 ng/ml) zmniejsza szanse na biologiczne rodzicielstwo.