Parowanie

Woda paruje wszędzie; z mórz, z jezior i rzek, z powierzchni Ziemi, a także z roślin. Część jej przechodzi w postać pary już nawet w czasie opadu deszczu. Wyparowana woda unosi się w górę do przestrzeni powietrznej i zbiera się w chmurach. W końcu dochodzi do opadów, a woda z nich pochodząca przedostaje się do gleby i stąd ponownie do roślin, rzek, jezior i mórz. Tak więc parowanie i obieg wody zaczyna się od początku. Interesujący jest okres czasu, w jakim obieg ten się zamyka. Na niektórych obszarach woda, która przesiąknie do gleby może już po krótkim czasie, np, po kilku dniach powrócić na powierzchnię ziemi poprzez źródła. W innych miejscach pozostaje w ziemi przez dziesiątki, setki, a nawet tysiące lat, zanim ?ujrzy” światło dzienne. W zależności od miejscowych warunków woda może przeniknąć na większą lub mniejszą głębokość. Często odbywa się to bardzo wolno. Może nawet upłynąć ponad 130 lat, zanim przepłynie ona od 1 do 2 km, przedzierając się przez pokłady piasku; w pionie może zaś dotrzeć do około 5000 m głębokości. Ogólnie mówiąc, woda gruntowa głębszych warstw jest mniej ruchliwa w porównaniu z wodą wyżej położonych warstw. W hydrologii rozróżnia się górną wodę podziemną, zalegającą do głębokości 800 m i tę, która mieści się w przedziale głębokości od 800 do 4800 m. Mówi się wówczas o wodach głębinowych. ?Górna” woda bierze aktywny udział w obiegu wody i zwykle wypływa przez bijące źródła na powierzchnię ziemi. Woda zalegająca na głębokości od 800 do 4800 metrów nie może sama wydostać się na powierzchnię. Może jednak to nastąpić podczas ruchów skorupy ziemskiej.

About the author /


Related Articles

Archiwa

Latest

+

Random

+