Gry i zabawy dydaktyczne, czyli w co pobawić się z dziećmi

Otaczającą rzeczywistość dziecko poznaje dzięki zabawie. Ten z pozoru fikcyjny świat pozostawia jednak ślady będące źródłem doświadczeń życiowych i wpływa na późniejszy emocjonalny stosunek dziecka do świata i ludzi. Zorganizowanie zabawy przychodzi nam z pomocą zaproponowania czegoś naprawdę interesującego, dostarcza wielu inspiracji do nowego spojrzenia na dziecko, dostarcza również wielu narzędzi ułatwiających ich realizację.

Gra spełnia ważne funkcje wychowawcze:

• Uczy poszanowania przyjętych norm
• Umożliwia współdziałanie
• Sprzyja uspołecznieniu

Uczy zarówno wygrywania ,jak i przegrywania

Warto wymyśleć dla dzieci różnorodne gry, w których możemy sami brać udział. W deszczowe, chłodne dni nie ignorujmy dzieci pozwalając im całymi godzinami grać w gry komputerowe. Trochę ruchu i zabawy wspaniale wpływa na samopoczucie naszej pociechy.
Kilka propozycji gier:

1. gry dydaktyczne – które wymagają wysiłku myślowego
2. gry ruchowe i sportowe – oparte na wysiłku fizycznym, pomagające skoordynować ruchy , nabrać wiary we własne możliwości i zdolności organizmu
3. gry terenowe – które wymagają specjalnego przygotowania
4. gry harcerskie
5. gry wojskowe

Kolejną propozycją gry, czyli odmiany zabawy może być działalność wykonywana dla przyjemności, którą sama sprawia; prócz praca której celem jest zmiana otaczającej rzeczywistości i uczenia się .
Zabawa jest główną formą aktywności dzieci. Młodzież i dorośli zajmują się nią w czasie wolnym od nauki i pracy. Zabawa do przede wszystkim przejaw potrzeby wyrażania się dziecka , wytchnienia po działalności niezababowej , nadmiaru energii, ćwiczenia funkcji w celu przygotowania się do walki o byt, przygotowanie do pracy, według współczesnych poglądów zabawa pełni wiele różnych funkcji:
1. umożliwiając zaspokajanie różnych , indywidualnych potrzeb i zainteresowań
2. ułatwia dziecku wchodzenie w życie społeczne
3. poznawanie rzeczywistości i dostosowywanie jej do własnych potrzeb.

Spośród wielu podziałów zabaw najczęstszy jest podział na zabawy:

Zabawa tematyczna-inaczej zwana zabawą twórczą. Jest to zabawa w granie roli, umożliwiająca dzieciom fikcyjne spełnianie społecznych funkcji, wykonywanych przez przedstawicieli różnych zawodów; zrealizowanie przyjętej roli lekarza, kierowcy ,nauczyciela, górnika staje się dla dzieci osiągnięciem celu i przyczyną wywołanego przez to zadowolenia. Zabawy tematyczne szczególnie absorbują dzieci w wieku przedszkolnym.

Zabawa konstrukcyjna- zabawa polegająca na budowaniu różnych obiektów, z klocków lub innych elementów, np. domów, zagród, maszyn, środków lokomocji, itd. Zabawy konstrukcyjne doprowadzane do końca przyzwyczajają dzieci do wykonywania zadań, przygotowując w te sposób do pracy.

Zabawa dydaktyczna- zabawa według wzoru opracowanego przez dorosłych,
prowadząca z reguły do rozwiązania jakiegoś złożonego w niej zadania ; najczęściej gra umysłowa, której celem jest rozwijanie zdolności poznawczych. Do zabaw dydaktycznych zalicza się między innymi :
• loteryjki
• układanki
• rebusy
• krzyżówki
• gry stolikowe: chińczyk , domino, warcaby

Zabawa ruchowa-(gra ruchowa) – zabawa wymagająca od uczestników częstych zmian miejsca, stosowanie do obowiązujących reguł ,w szczególnym stopniu rozwijająca funkcje motoryczne dzieci i młodzieży, oraz wdrażająca do przestrzegania obowiązujących reguł.
Do zabaw ruchowych zalicza się między innymi:

• gry w berka
• komórki do wynajęcia
• gra w klasy
• gra w dwa ognie

Zabawy i gry dla najmłodszych, to znaczy dzieci w wieku przedszkolnym (od 3 do 7 lat).
Zabawy dydaktyczne w tym wieku :

kształtują oraz przyśpieszają rozwój umiejętności porozumiewania się z otoczeniem przez rozszerzanie jeszcze skromnego zasobu słów , którymi dzieci się posługują

ugruntowują pojęcia

utrwalają wiadomości uzyskane drogą własnych doświadczeń w toku zabaw

Ćwiczą funkcje umysłowe i rozwijają uzdolnienia.

Ponadto wywierają one poważny wpływ na zdyscyplinowanie dzieci.

Tematyka gier lub zabaw, które utrwalają wiadomości o otoczeniu ograniczona jest w grupie najmłodszej do tego co im najbliższe: dom, przedszkole , ubranie, zabawki , zwierzęta domowe, czynności typu: spanie, jedzenie.
Zachęcam do zabaw z dziećmi, które mają na celu sprawdzenie i utrwalenie wiadomości dzieci o otoczeniu, oraz przypomnienie niektórych prawidłowych zachowań. Najpopularniejszą taką grą jest niewątpliwie

” Zgaduj zgadula – twister” dla dzieci ok 6 lat.
Przygotuj: Plansza-karton o wymiarach 25×25 cm, na nim zbiegające się na środku kwadratu 4-6 dróg –każda składająca się z 6 kółek w innym kolorze. Wymiar kółek ok. 1,5 cm. U zbiegu dróżek żółte , dwu – krotnie większe kółko, 4-5 pionków, dowolnego kształtu, Kartka z wynotowaną serią pytań oraz Bączek.
Gra dla 4-8 dzieci w domu przy stoliku lub na dworze, w ogrodzie. Dzieci otrzymują po jednym pionku. Ustawiają każdy przed jedną z obranych dróg. Wychowawczyni nakręca bączek na środku stolika. Gdy się przewróci , to dziecko ku któremu zwrócił się jego zaostrzony koniec rozpoczyna grę odpowiadając na pierwsze postawione pytanie. Następne pytania stawia się kolejno każdemu z dzieci po jednym. Jeżeli ktoś nie umie znaleźć odpowiedzi , lub daje odpowiedź niewłaściwą wówczas jego pionek pozostaje na uprzednio zajmowanym miejscu a to samo pytanie może być postawione jednemu z następnych uczestników gry. Kto dał najwięcej trafnych odpowiedzi ten najszybciej wygrywa.

„Wyścig baloników” – gra polegająca na szybkim spostrzeganiu jednakowych barw. Pozwala poznać , bądź zapamiętać wcześniej poznane kolory. Wdrażanie do zespołowego podejmowania zadania.
Przygotuj kartoniki o wymiarach 6×4 cm w czterech barwach ( niebieskie , żółte , zielone i czerwone ). Cztery baloniki w tych samych kolorach.
Tutaj również można bawić się w domu lub na dworze.
Dzieci otrzymują po jednym baloniku odmiennego koloru. Pozostałym rozdaje się potasowane barwne kartoniki. Dzieci z kartonikami w ręku siadają w odstępach tworząc półkole. Dzieci z chorągiewkami zajmują miejsca naprzeciw półkola. Na dany przez rodzica znak dwoje dzieci z balonikami ( np. zielonym i czerwonym ) wstaje. Jedno z nich kieruje się ku prawej zewnętrznej stronie półkola , drugie ku lewej. Każde z nich wręcza balonik temu dziecku , które trzyma w ręku tej samej barwy kartonik a następnie wraca na swoje miejsce. Po otrzymaniu balonika dane dziecko powinno się natychmiast podnieść i przekazać ją najbliższemu sąsiadowi , który posiada również tej samej barwy kartonik , samo wraca na poprzednie miejsce. Odbiorca kierując się tym samym założeniem zanosi balonik do następnego uczestnika. Wygrywa ta gromadka dzieci która mając tego samego koloru potrafi pierwsza doprowadzić „swój” balonik do punktu wyjściowego , to znaczy do rąk dziecka które ją otrzymało z rąk rodzica na początku gry.
Koło należy obiegać tylko od strony zewnętrznej. Wygrana zależy od sprawności wszystkich uczestników , którzy mają kartoniki w kolorze dwóch krążących baloników. Wygrywa cały zespół, mnóstwo emocji i uśmechu!

„Ciepło – zimno” – zabawa , która pozwala odróżnić czy ktoś jest bliżej czy dalej od przedmiotu.
Pzzygotuj przedmiot do chowania niezbyt dużych rozmiarów , np. samochodzik , miś , łódeczka.
Rodzic wyjaśnia że przedmiot będzie schowany i że dzieci będą mówiły czy ktoś kto wędruje , szukając go po domu , jest od niego blisko czy daleko. Jeżeli jest daleko powiedzą zimno , gdy się przybliży powiedzą ciepło , a gdy będzie bardzo blisko powiedzą gorąco.
Jedno z dzieci opuszcza pokoik. Pozostałe wybierają kryjówkę. Po wezwaniu szukającego , dzieci kierują od początku do końca jego krokami. Jeśli w zabawie bierze udział liczniejsza gromadka, rodzic wyznacza kolejno po kilkoro dzieci do pełnienia kierowniczej funkcji.

Warto zorganizować dzieciom popołudnie z grami, zapraszając dzieci sąsiadów czy znajomych. Za oknem szaro i pochmurnie, ale w pokoju zabaw zawsze panuje uśmiech, radość i słońce!

About the author /


Related Articles

Archiwa

Latest

+

Random

+