Rate this post

W tym eksperymencie, odmiennym od poprzednich, które wcześniej zwięźle podsumowaliśmy, zamierzaliśmy zweryfikować nie co innego, lecz właśnie efektywność afektu wywoływanego przez kategorię. W związku z tym skoncentrowaliśmy się na dokładnym pomiarze czasu reakcji a efektami sposobu przetwarzania nie oddziałała zniekształcają- co na wskaźnik czasowy. Ponieważ obie etykiety kategorialne i oba zestawy atrybutów ujednoliciliśmy pod względem neutralności i negatywności, nie przewidywaliśmy różnic w ocenie sympatyczności. Główna nasza hipoteza zakładała, że ludzie reagujący w sposób kategorialny będą odpowiadać szybciej niż ludzie reagujący w sposób analityczny.Uzyskane wyniki w stopniu istotnym potwierdziły nasze założenia. Zgodnie z hipotezami, gdy badanym podano etykietę kategorialną zgodne z nią atrybuty czy po prostu etykietę i neutralne atrybuty, potrafili oni szybko sformułować ocenę sympatyczności. Kiedy nato­miast badani otrzymywali etykietę nie pasującą do atrybutów lub w ogóle nie otrzymywali etykiety, potrzebowali więcej czasu na ocenę. Analiza planowanych kontrastów potwierdziła te specyficzne prawid­łowości. Tak więc potwierdziła się główna hipoteza dotycząca różnic między sposobem kategorialnym a analitycznym.