BAZOWANIE PODTYPÓW

Takie podtypy mogą bazować na egzemplarzach — w efekcie na kategoriach stano­wiących przypadek niepowtarzalny — lub opisywać unikalny podzbiór większej grupy. W obydwu wypadkach tworzenie podtypów począt­kowo przypomina przetwarzanie analityczne — w takim zakresie, w jakim wymaga tego rozszerzona analiza informacji na poziomie atrybutywnym. W efekcie tworzenie podtypu podobne jest do prze­twarzania kategorialnego, albowiem na skutek pomyślnej subkatego- ryzacji znak afektywny na poziomie subkategorii może być odtwarzany. Innym przykładem przetwarzania refleksyjnego może być tworzenie zupełnie nowej kategorii czy zjawisko odnoszenia do samego siebie (self-reference). W jeszcze innym przypadku przetwarzanie refleksyjne przybiera formę konstruowania systemu przyczynowego mającego na celu uzasadnienie unikalnej kombinacji atrybutów danej osoby. Ponieważ jednak odrębne przetwarzanie kolejnych atrybutów zawsze wymaga czasu, więc przetwarzanie refleksyjne pod kilkoma kluczowymi względami jest rodzajem przetwarzania analitycznego.Część danych świadczących o tworzeniu subtypów w procesie przetwarzania analitycznego pochodzi z badań prowadzonych przez Sujan (1985) nad postawami konsumentów. Sujan prezentowała badanym etykiety kategorialne aparatu fotograficznego (35 mm lub typ 110) wraz z atrybutami — albo zgodnymi, albo niezgodnymi z etykietą. Badani w sytuacji niezgodności często spontanicznie wymyślali jakiś szczególny aparat, który właśnie cechował się niespójną konfiguracją atrybutów, i oczywiście ten podtyp czy kategorię obej­mującą jeden aparat przyjmowali za podstawę reakcji ewaluatywnej. Podtyp taki przychodził jednak do głowy tylko tym badanym, którzy dostatecznie znali się na aparatach fotograficznych.