Rate this post

A zatem kategoryzacja w oparciu o etykietę „schizofrenik” będzie bardziej prawdopodobna wtedy, gdy etykieta ta jest jedną z pierwszych wyuczonych charakterystyk w odniesieniu do danej osoby albo dana osoba jest jedynym schizofrenikiem wśród ludzi normalnych, albo obserwator używał tej etykiety ostatnio lub często w innych sytuacjach czy w końcu w przypadku, gdy obserwator doświadcza uczuć negatyw­nych (załóżmy, że „schizofrenik” opatrzony jest negatywną walencją emocjonalną).Każda próba kategoryzacji może się okazać pomyślna lub niepo­myślna niezależnie od tego, jaka jest jej podstawa: znaczy to, że obiekt może wykazywać różne stopnie dopasowania do odpowiedniej kate­gorii. Wynik wstępnego etapu kategoryzacji wyznacza drugi istotny etap — reakcję afektywną. Stosunkowo pomyślna kategoryzacja (tzn. dobre dopasowanie) wywoła inny sposób reakcji afektywnej niż kategoryzacja względnie niepomyślna (złe dopasowanie). Jeżeli kate­goryzacja jest pomyślna, obiekt może być poddany ocenie ewaluatywnej mającej za podstawę daną kategorię, będzie to sposób kategorialny (category-based mode). Ujmując prościej: ocena powstaje w oparciu o afekt związany z najwyższym poziomem schematu. W przypadku pomyślnej kategoryzacji etykieta kategorii aktywowana jest w pamięci („przychodzi na myśl”), a afekt z nią skojarzony jest szybko ak­tywizowany wraz z etykietą, ponieważ występuje między nimi ścisłe powiązanie. Ponieważ afekt bezpośrednio łączy się z etykietą, powinien aktywizować się szybciej niż znaki afektywne związane z każdym z atrybutów.