Rate this post

Niepłodność immunologiczna u kobiet

Aby niepłodność immunologiczna została stwierdzona, organizm musi wytwarzać  specyficzne przeciwciała uszkadzające i zwalczające komórki biorące udział z zapłodnieniu. Przeciwciała te mogą być obecne w śluzie szyjki macicy, tworząc w ten sposób barierę dla plemników. Kobiecy organizm może również wytwarzać przeciwciała przeciwko różnym elementom jajnika, np. komórkom osłonki pęcherzyka jajnikowego lub otoczce przejrzystej komórki jajowej.

Niepłodność immunologiczna u mężczyzn

U mężczyzn niepłodność immunologiczna może przejawiać się produkcją przeciwciał przeciwko komórkom znajdującym się w jądrach lub plemnikom. Jeśli przy opuszczaniu najądrzy plemniki wejdą w kontakt z krwią, podczas gdy w ciele jest obecna jakaś infekcja, to organizm uruchamia obronę przeciw zakażeniu, zwalczając tym samym plemniki.

Niezgodność systemu immunologicznego

Niepłodność immunologiczna może także przybrać formę „immunologicznej niekompatybilności” partnerów. Oznacza to, że organizm kobiety wytwarza przeciwciała, zwalczające nasienie mężczyzny. Wtedy zapłodnienie nie może odbyć się w sposób naturalny. Jeśli jednak się tak zdarzy, zwalczany jest zarodek, ponieważ zawiera on połowę materiału genetycznego ojca lub odziedziczył jego grupę krwi. Skutkiem tego jest poronienie.

Niepłodność immunologiczna: diagnozowanie i leczenie

Niepłodność immunologiczna może zostać wykryta podczas specjalnego badania krwi na obecność specyficznych przeciwciał. Wynik potwierdzający ich obecność, powinien skłonić parę do podjęcia leczenia. Istnieje kilka możliwości: może to być tak zwane „aktywne szczepienie” (indywidualnie sporządzanymi preparatami, hamującymi produkcję konkretnych przeciwciał w organizmie). Czasami jednak konieczne jest sztuczne zapłodnienie metodą in vitro.