Idea, iż możemy mówić o dwojakiego rodzaju właściwościach obiektów — afektywnych i deskryptywnych — a w zasadzie o dwojakiego rodzaju nastawieniach na odbiór bodźców, pochodzi od Peabody’ego, a w polskiej psychologii rozwijała ją Maria Lewicka (1985). W procesie poznawania i rozumienia innych można wyróżnić dwa etapy — etap kategoryzacji i etap generowania afektu. Kiedy już wiadomo, do jakiej kategorii należy spostrzegana osoba, następuje próba określenia stopnia jej sympatyczności, dobroci itd., itd. Na schemat będący podstawą kategoryzacji składają się dwojakiego rodzaju elementy — etykieta kategorii oraz atrybuty charakteryzujące przedstawiciela tej kategorii. Jak pamiętamy z pracy Cantor i Mischela, nie są to właściwości charakteryzujące wszystkich przedstawicieli danej kategorii; gdyby tak było, to budowa schematów nie byłaby analogiczna do budowy pojęć naturalnych. Ocena może postępować dwiema drogami. Pierwsza to droga szybka, przebiegająca jedynie przez etykietę kategorii. Walencja emocjonalna charakterystyczna dla etykiety kategorii jest rozciągana na wszystkie egzemplarze kategorii. Dzięki temu ocena pojawia się szybko, ale jednocześnie może mieć charakter powierzchowny, ponieważ pomija indywidualne właściwości obiektu będącego przedstawicielem kategorii. Drugi sposób opiera się na analizie poszczególnych atrybutów, a następnie z uzyskanych ocen cząstkowych konstruowana jest ocena globalna.
WŁAŚCIWOŚCI OBIEKTÓW

Nasza sonda:

Losowe artykuły:
POSTRZEGANIE SAMEGO SIEBIE
Posted in: Trening mózguAczkolwiek teoria spostrzegania samego siebie Bema (1972) zakłada, że siebie poznajemy w analogiczny sposób jak innych ludzi („nie wiem, jaki jestem naprawdę, dopóki czegoś nie zrobię”), ma ona jednak dość
Read More-
W WARUNKACH LABORATORYJNYCH
Posted in: Trening mózgu -
Pomoc dla najzdolniejszych
Posted in: Lumosity opinie -
Uczymy się języka
Posted in: Neurogra pl opinie -
-
Przedsiębiorczość wśród studentów
Posted in: Lumosity opinie