Aczkolwiek teoria spostrzegania samego siebie Bema (1972) zakłada, że siebie poznajemy w analogiczny sposób jak innych ludzi („nie wiem, jaki jestem naprawdę, dopóki czegoś nie zrobię”), ma ona jednak dość ograniczony zakres zastosowań. Obowiązuje w takich sytuacjach, w których wskaźniki naszych stanów wewnętrznych są nieliczne, niejasne i trudne do interpretacji. Po trzecie, struktura Ja uznawana jest za bardzo ważną część osobowości. Decyduje ona o poczuciu tożsamości, o ciągłości naszej osoby na przekór zmianom dokonującym się w nas wraz z upływem życia — zarówno fizycznym, jak psychicznym. Po czwarte, struktura Ja, zdaniem niektórych, stanowi prototyp i wpływa na funkcjonowanie poznawcze człowieka w różnych dziedzinach, analogicznie jak wszelkie prototypy. Aczkolwiek porównanie struktury Ja z prototypem (czyli najczystszym przypadkiem przynależności kategorialnej) może wydać się wątpliwe i dyskusyjne, trudno negować owo funkcjonalne podobieństwo. Hazel Markus analizuje wpływ struktury Ja na różne formy poznawczego funkcjonowania człowieka podkreślając, że nie zawsze wpływa ona korzystnie, a w pewnych przypadkach może być źródłem zniekształceń.
Inne wpisy tematyczne:
Fordanserki- Jakie warunki trzeba spełnić, aby zostać rodzicami zastępczymi?
- Uspołecznienie dziecka
- Dzieci i pieniądze
- Dentysta – Wałbrzych
Zastosowanie gier w edukacji- Jak zapobiegać poronieniu?
- Autyzm
- Jak skutecznie przygotować się do ciąży? 5 kroków do sukcesu
- ZAŁOŻENIA ALTERNATYWNE
Szeroka oferta…
Szkolnictwo wyższe i jego zadania
Motywy, które skłaniają do podjęcia podyplomowych studiów
Incydent
Papirusy tybetanskie
Jak lepiej zadbać o własną egzystencję?- Dziecko w grupie
- Hiperprolaktynemia: podwyższone stężenie prolaktyny w organizmie
Przedszkole Wrocław
G5 Płock
Loading ...
