POMYŚLNA KATEGORYZACJA

W przypadku pomyślnej kategoryzacji reakcję afektywną obserwatora wywołuje raczej najwyższy poziom kategorii niż wszystkie jednostkowe atrybuty niższego poziomu. W rezultacie przyjmuje się, że afekt będący reakcją na kategorię jest skutecznym (tj. szybkim i nie wymagającym wysiłku) sposobem reagowania afektywnego. Z drugiej strony — kategoryzacja może zakończyć się niepowodze­niem albo dlatego, że brak kategorii, która odpowiadałaby konfiguracji atrybutów, albo dlatego, że najodpowiedniejsza kategoria zawiera pewne atrybuty skrajnie niezgodne (np. sprzeczne) z tymi, które obiekt faktycznie ujawnia. Przykładem takiej niezgodności może być sytuacja, gdy ktoś określany jako „schizofrenik” zachowuje się w sposób przewidywalny i nie zdradza szczególnych obsesji (cechy niezgodne), ale jednocześnie jest dziwaczny i rozkojarzony (cechy zgodne). Bardzo trudno jest szybko ocenić taką osobę, biorąc za podstawę kategorię „schizofrenik”, gdy jednocześnie nie przychodzi na myśl inna kategoria alternatywna. W takiej sytuacji trzeba oceniać daną osobę w sposób analityczny (piecemeal mode) — tzn. każdy atrybut oceniać oddzielnie. Dla uzyskania oceny można łączyć odrębne ewaluacje przewidywalnoś­ci, braku obsesji, dziwaczności i rozkojarzenia, ale z pewnością atrybuty te nie dadzą się łatwo zintegrować w całościową ocenę globalną.

About the author /


Related Articles

Archiwa

Latest

+

Random

+