Naśladowanie modelu

Naśladowanie modelu

Na podstawie przeglądu tego typu badam Murray wskazuje, że w przybliżeniu 80% nie znających fasady stałości dzieci opanowało ją po włączeniu ich do pary osobą znającą tę zasadę. Może się to wydawać niezgodne z tym, że kiedy nauczyciele lub psycholodzy próbują nauczyć dzieci zasady stałości, to osiągają sukces jedynie w 50% przypadków. Chociaż badania te nie porównują bezpośrednio skuteczności rówieśników i dorosłych jako partnerów, na ich podstawie można by przypuszczać, że rówieśnicy mogą być bardziej efektywnymi nauczycielami niż dorośli. Niektórzy badacze dowodzą, że efektywny mechanizm wspomagający rozwój nie ma nic wspólnego z konfliktem poznawczym, lecz jest związany z naśladowaniem modelu, pod warunkiem, iż dostarczył on prawidłowej odpowiedzi. Dla sprawdzenia tej hipotezy Zimmerman i jego współpracownicy połączyli w pary dzieci znające zasadę stałości z dorosłymi, którzy dostarczali odpowiedzi (nieprawidłowych) niezgodnych z zasadą stałości. Gdyby naśladowanie modelu było głównym czynnikiem, twierdzili, to dzieci znające zasadę stałości powinny ulec regresji; tak się dokładnie stało. Jednakże regresja dzieci znających zasadę stałości występowała jedynie w obecności dorosłych modeli i była zjawiskiem przemijającym; dzieci, które uległy regresji, wkrótce potem powracały do zasady stałości. Robert i Charbonneau stwierdzili, podobnie jak Piaget, że regresja ta jest najprawdopodobniej rezultatem asymetrycznej relacji władzy pomiędzy dzieckiem i dorosłym.

About the author /


Related Articles

Archiwa

Latest

+

Random

+