Czy dzieci potrafią uczyć się od siebie wzajemnie?

Czy dzieci potrafią uczyć się od siebie wzajemnie?

Badania dotyczące współpracy pomiędzy rówieśnikami, ich celem jest zarówno sprawdzenie efektów uczenia się poprzez interakcję, jak i określenie roli, jaką interakcja w nim pełni. Większość przeprowadzonych badań dotyczących tego problemu oparto na paradygmacie piagetowskim, jednakże niektórzy z badaczy neopiagetowskich cytują Wygotskiego. Ponadto przedstawiono tu stale powiększającą się literaturę opartą na założeniach koncepcji Wygotskiego. Chociaż interakcję rówieśniczą zbadano na terenie szkół również w kontekście uczenia poprzez rówieśników lub współpracy między rówieśnikami, to jednak nie będziemy się tu koncentrowali nawet na najważniejszych pozycjach tej literatury, a to dlatego, że z kilkoma wyjątkami nie mieści się ona ani w teoretycznej tradycji Piageta, ani też Wygotskiego. W tych badaniach, przeprowadzanych zgodnie z odmienną od Piageta i Wygotskiego tradycją, pokazuje się, że dzieci potrafią uczyć się od siebie wzajemnie, ale jednocześnie pomija się te procesy, za pomocą których rówieśnicy mogą wzajemnie wzmacniać uczenie się partnera lub jego rozwój. Nasze rozważania nad interakcją rówieśniczą mają taką samą strukturę jak rozważania dotyczące porównań teorii Piageta i Wygotskiego i przechodzą kolejno od mechanizmów wpływu społecznego do analizy zależności pomiędzy wiekiem a wpływami interakcji społecznej, najkorzystniejszych relacji ról pomiędzy partnerami oraz kierunku rozwoju.

About the author /


Related Articles

Archiwa

Latest

+

Random

+